Menapiër uit het Belgische Gallië van lage geboorte, onderscheidde zich zozeer bij de onderdrukking van de sociale opstand der Bagauden, dat hem het opperbevel over de Romeinse vloot, die Gallië tegen de Frankische en Saksische piraten had te beveiligen, toevertrouwd werd. Toen hij echter van ernstige onregelmatigheden beschuldigd was en men tot zijn dood besloten had, vluchtte hij naar Brittannië, waar hij zich in 287 door de legioenen tot Augustus liet uitroepen.
Een aanval van Maximianus werd afgeslagen en in 290 zagen deze en Diocletianus zich genoopt Carausius als medekeizer te erkennen. De nieuwe caesar voor Gallië, Constantius Chlorus, berustte hierin niet en wist in 293 het steunpunt Bononia (Boulogne) te veroveren. Voordat hij echter Carausius in Brittannië kon aantasten, werd deze vermoord door Allectus, die zich vervolgens zelf als Augustus opwierp, doch in 296 door Constantius verslagen en gedood werd. Uit de bestuurstijd van Carausius zijn talrijke interessante munten bekend.Lit.: Bronnen: Sextus Aurelius Victor, Liber de Caesaribus, XXXIX, 20-21, 39-40; Eutropius, Breviarium historiae Romanae, IX, 21-22; voorts: R. G. Collingwood and J. N.
L. My res, Roman Britain (Oxford 1936); E. Janssens in Latomus, dl I (1937), biz. 269 w.; H. Mattingly, C. his mints and his money system in Antiquity, dl 19 (1945), biz. 122 v.
