(ook Bacauden) is een Keltisch woord voor strijdenden: het waren Gallische boeren en herders, onder eigen keizers in 283 of
284 in opstand gekomen tegen keizer Carinus, in
285 onderworpen door Maximianus op bevel van Diocletianus, maar als roverbenden voortbestaand, en in tijden van zwakte van het Romeinse rijk (vooral in de 5de eeuw) door toeloop van ontevredenen dikwijls gevaarlijke legers vormend.
