noemt men in de wiskunde een punt van een vlakke kromme, dat de eigenschap heeft, dat de raaklijn in dat punt (buigraaklijn genaamd) drie in dat punt samenvallende punten met de kromme gemeen heeft. Men kan Buigpunt met buigraaklijn zich een buigraaklijn in een punt B) denken te zijn ontstaan door draaiing van een snijlijn BA om B, tot A met B samenvalt, waarbij zich dan de bijzonderheid voordoet, dat tegelijkertijd een derde snijpunt C eveneens met B is samengevallen.
Hieruit vloeit voort, dat aan weerszijden van een buigpunt de kromme aan verschillende kant van de buigraaklijn is gelegen.De bepaling van de buigpunten van een vlakke kromme geschiedt in het algemeen met behulp van de differentiaalrekening-, is y = ƒ (x) de vergelijking van een vlakke kromme op een rechthoekig assenstelsel, zijn ƒ (x) en f1(x) (d.i. de eerste afgeleide functie) voor een punt P van de kromme niet oneindig groot, is f"{x) (d.i. de tweede afgeleide functie) voor P gelijk aan nul, terwijl de derde afgeleide functie f"'(x) nóch nul, nóch oneindig is, dan is P een buigpunt der kromme. Zo heeft bijv. de kromme, voorgesteld door y = sin (sinusoïde) overal en slechts daar buigpunten, waar zij de x-as snijdt.
DR F. LOONSTRA.
