of Brunichildis (Frans: Brunehaut), jongere dochter van de West-Gotenkoning Athanagild, trad in 567 in het huwelijk met Sigibert, koning van Austrasië. Na de moord op Sigibert (575) maakte zijn broeder en tegenstrever Chilperik, wiens gemalin Galeswintha, een zuster van Brunhilda, op aanstichten van zijn minnares Fredegonde was vermoord, zich meester van de streek van Parijs en tevens van de persoon van Brunhilda, die te Rouaan werd gevangen gezet.
Daar zou Meroweg, zoon van Chilperik, haar in het geheim en tegen de wil van zijn vader huwen (57b). De toegesnelde Chilperik stelde zijn zoon onder bewaking, en stond Brunhilda toe zich te begeven naar Metz, residentie van haar zoon, de nieuwe koning van Austrasië, Childebert II. Meroweg stierf reeds in 577. Regentes geworden van de minderjarige Childebert II, begon nu pas de grote politieke rol van Brunhilda, welke nog toenam toen ze, na de dood van Childebert II (595), de regentes werd van diens zoon, haar oudste kleinzoon Theudebert II, koning van Austrasië.
Doch na een tijd moest ze, voor de tegenstand der Austrasische edelen, misnoegd over haar verwoede pogingen tot beknotting van hun macht, de wijk nemen naar haar andere kleinzoon Theuderik II, koning van Bourgondië. Toen deze, koning van Bourgondië en sedert 612 ook van Austrasië, in 613 overleed, poogde Brunhilda de oudste zoon van Theuderik, Sigibert II, als koning te doen erkennen. Het vooruitzicht van een derde regentschap mishaagde echter de Austrasische edelen. Ze verbonden zich dan ook met de koning van Neustrië, Chlotarius II (zoon van Chilperik en Fredegonde), tegen Brunhilda die zich naar Bourgondië moest terugtrekken.
Verraden door de Bourgondische hofmeier Garnerus, werd Brunhilda gevangen genomen door Chlotarius en te Renève-sur-Vingeanne (Bourgondië), na een driedaagse marteling, door een wild paard in stukken gescheurd (herfst 613). DRL. VOETLit.: G. Kurth, La Reine Brunehaut, in Revue des Questions Historiques (1891).
