(’s-Hertogenbosch 18 Apr. 1812 - Bergen 7 Aug. 1890), studeerde te Warmond en te Rome, waar hij tot doctor theologiae promoveerde en tot priester werd gewijd. Een tijdlang was hij professor te Warmond en vervolgens pastoor van Vogelensang, deken van Noordwijk en kanunnik van Haarlem.
Hij was een voortreffelijk zieleherder en geleerde, die zich vooral wijdde aan de archaeologie en kerkgeschiedenis der eerste eeuwen. Hij werd dan ook tot lid der Kon. Akad. van Wetenschappen gekozen. Het meest muntte hij echter uit als ijverig voorvechter van de belangen der Katholieken en als voorlichter van zijn geloofsgenoten, in hun strijd voor volledige emancipatie. Hij schreef, behalve wetenschappelijke verhandelingen, tal van, vaak polemische artikelen in De Katholiek, van welk tijdschrift hij een der oprichters was.
