is een koperen blaasinstrument ter grootte van een bastuba, doch met een wijdere mensuur, dat als basinstrument in harmonieorkesten toegepast wordt. De stemming is in Es (of F), de omvang is een kwint lager dan de bastuba.
De naam werd omstreeks 1815 voor het eerst gebruikt door J. Riedl te Wenen voor een basophicleïde met 12 kleppen. Na 1835 werden bastuba’s met drie of vier ventielen bombardon genoemd ter onderscheiding van de door Moritz gepatenteerde tuba met vijf ventielen. In Nederland wordt het instrument tegenwoordig Es-bas genoemd te zamen met de in helicon-vorm gebouwde bas in Es.Lit.: C. Sachs, Reallex. d. Musikinstr. (1913).
