Duits rechtsgeleerde (Frankfort a.d. Main 4 Juni 1841 - Freiburg i.
Br. 7 Apr. 1920), werd eerst hoogleraar te Bazel, toen te Freiburg in de Breisgau, daarna te Straatsburg en in 1873 (tot 1913) te Leipzig. Binding, die onder de Duitse strafrechtsjuristen een eerste plaats innam, was de leider van de klassieke richting op het gebied van het strafrecht en de eminentste tegenstander van de sociologische richting van F. v. Liszt. Zijn voornaamste werk is Die Normen und ihre Uebertretung (4 dln, 1890-1920). Hierin gaat hij er van uit, dat de staat normen maakt en hieraan het recht ontleent opvolging er van te vorderen. Het niet-naleven van een norm is een delict, waaruit het recht voortspruit door straf tot gehoorzaamheid te dwingen.
De normovertreding vormt dus de grond der straf. Van dit recht maakt de staat alleen gebruik, wanneer dit in het belang der handhaving van de rechtsorde is geboden.Bibl.: Grundriss des Deutschen Strafrechts.
Lit.: J. Nagler, K. B. zum Gedächtnis (in: Gerichtssaal, Bd 91, I925).
