is de populaire naam, aanvankelijk door de Londenaars, maar sinds de radio in heel de wereld, gegeven aan de grote klok in de klokketoren (St Stephen’s Tower) van het Parlementsgebouw (Westminster Palace) te Londen, waarop de volle uren geslagen worden, terwijl de kwartieren op vier kleinere klokken van het carillon weerklinken. Big Ben — die tot op 20 km afstand kan worden gehoord — ontleent zijn naam aan Sir Benjamin Hall, regeringsgevolmachtigde voor de bouw der parlementspaleizen en, in het Parlement, krachtig pleitbezorger van de toevoeging daarbij van een monumentale klokketoren; zijn geweldige gestalte had hem de bijnaam Big Ben bezorgd, welke, toen de grote klok in Juni 1858 onder enorme belangstelling van het publiek werd geïnstalleerd, op deze overging.
Zij was in genoemd jaar door George Mears onder toezicht van Lord Grimthorpe (E. Beckett Denison) gegoten. Big Ben is zó aangebracht, dat hij door de vier andere klokken wordt omgeven. Hij heeft een middellijn van 2,743 m en is met een gewicht van 13.195 kg een der zwaarste klokken ter wereld. De klepel van Big Ben weegt 203 kg.De prachtige volle toon van het gehele carillon en speciaal van de hoofdklok, gepaard met het vermaarde carillonmotief, hadden beide reeds ver buiten Engeland grote populariteit bezorgd, die nog toenam sinds, op 31 Dec. 1923, Big Ben voor het eerst over de radio gehoord werd ter gelegenheid van Empire Radio Day; hij sloeg toen het volle uur, waarna koning George V de volken van het Empire toesprak. Tegenwoordig laat de B.B.C., van Broadcasting House uit, Big Ben als „tijdseiner” 40 maal per dag horen: een microfoon is daartoe vernuftig boven de klok opgesteld. Enkele malen in de negentig jaren van zijn bestaan zweeg Big Ben: soms door sneeuw of ijs, eens om een stervende uit de buurt te ontzien, terwijl van 16 Juni 1944 af de radio de klanken van Big Ben niet direct, maar via een gramofoonplaat uitzond, ten einde te voorkomen, dat, wanneer een bomontploffing het klokkenspel mocht storen, dit door de Duitsers kon worden gehoord. Dezelfde overweging gold met het oog op het mede-doorklinken van het gefluit der V-projectielen. In Nov. 1943 kon men ’s avonds bij het B.B.G.-nieuws tussen de klanken van Big Ben de sirenes horen.
In 1861 luidde Big Ben honderd maal achtereen. Tijdens Wereldoorlog II werd, op voorstel van maj. N. Tudor Poole, na de eerste slag van Big Ben in alle delen des rijks een minuut stilte in acht genomen. Sinds deze oorlog is Big Ben zonder twijfel de meest bekende klok ter wereld; vooral voor de onderdrukte volken werd hij als het ware het symbool der vrijheid. Bij uitbreiding wordt ook wel de gehele klokketoren van Westminster Palace als Big Ben aangeduid.
