Frans publicist (Averon Bergelle, Gers, 12 Aug. 1806 - Coulommé, Gers, 31 Jan. 1880), kwam in 1832 naar Parijs, waar hij als journalist in bladen van de meest uiteenlopende richting artikelen schreef, die opzien baarden door de grenzenloze heftigheid van taal. Terwijl hij vóór 1848 een ijverig aanhanger was geweest van het Huis Orléans, sloot hij zich, na de val van die dynastie, bij Napoleon III aan, werd een hartstochtelijk Bonapartist en speelde een hoofdrol in de Bonapartistische intriges.
In 1876 werd hij tot kamerlid gekozen. Naast zijn journalistieke arbeid hield hij zich bezig met geschiedkundig werk, dat zich meer onderscheidt door goede stijl en levendige voorstelling der feiten dan door geschiedkundige juistheid als resultaat van ernstige studie en onpartijdige beschouwing.Bibl.: Histoire des classes ouvrières et des classes bourgeoises (1837) » Histoire de la Madeleine (1838) ; Histoire des classes nobles et des classes anoblies (1840); Voyage aux Antilles (1842-1844); Histoire des causes de la Révolution française (4 dln, 1850; 2de uitg., 3 dln, 1856) ; Histoire du Directoire (eerst verschenen als feuilleton in de Constitutionnel, boekuitgave 3 dln, 1851-1856); Histoire de la chute du roi Louis-Philippe etc. (2 dln, 1857); Histoire des Girondins et des massacres de Septembre (2 dln, 1860; 2de uitg. 1862) ; L’empereur et la démocratie (1861) ; Histoire des origines de la langue française ( 1872) ; Histoire populaire de l’empereur Napoleon III (1874); Souvenirs du Second Empire (3 dln, 1879-1883); Onder de titel Portraits littéraires (Paris 1852) werden zijn letterkundige critieken uitgegeven.
