(Pablo), president van Mexico (San Pablo Guelatao, Oaxaca, 21 Mrt 1806 Mexico 18 Juli 1872), volbloed Zapotec-Indiaan, eerst voor geestelijke opgeleid, was daarna advocaat te Oaxaca, toen hij in 1850 naar het congres te Mexico afgevaardigd werd, terwijl hij reeds sinds 1847 gouverneur van Oaxaca was. Als zodanig voerde hij een overtuigd liberale politiek, wat hem in conflict bracht met de dictator Santa Ana, die hem in 1853 ontsloeg en gevangennam.
Hij ontsnapte, nam deel aan de samenzwering van 1855 tegen Santa Ana en werd minister van Justitie onder de nieuwe president, Comonfort. Hij was de ziel der hervormingsbeweging en de opsteller van de grondwet van 1857, waarbij de rechten van officieren en clerus zeer werden beperkt en feitelijk de scheiding van kerk en staat werd ingevoerd. Deze anticlericale grondwet verwekte een nieuwe opstand, Comonfort werd verdreven en Zuloaga werd president, maar Juarez noemde zich vicepresident en nam zijn zetel te Veracruz. Zijn regering, en niet die van Zuloaga, werd door de V.S. erkend (1859). Daardoor kon hij de strijd met succes voortzetten en Mexico-stad innemen, waarop hij in 1861 tot president werd gekozen en ook als zodanig erkend. Hij decreteerde nu de secularisatie der kerkelijke bezittingen, wat weer onlusten gaf en daardoor financiële wanorde.
In 1863 werd de hoofdstad van Mexico door de Fransen bezet, het land tot keizerrijk verklaard en de kroon aangeboden aan aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk. Juarez vluchtte naar El Paso del Norte, op de grens der V.S., en werd de ziel van het nationaal verzet; eerst had hij niet veel succes, maar toen de Slavenoorlog in het N. geëindigd was, kreeg hij de steun van de V.S., (1865), de Fransen moesten zich in 1867 weder inschepen. Op order van Juarez werd Maximiliaan te Querétaro gefusilleerd (19 Juni 1867). Juarez liet zich nu herkiezen als president (Aug. 1867). Herhaalde opstanden wist hij te dempen. Daarna vaardigde hij een amnestie uit en trachtte de zeer achterlijke economische toestand van het land te verbeteren, maar een half jaar na zijn herkiezing tot president (1871) (Porfirio Diaz was toen tegencandidaat) overleed hij plotseling.Lit.: Burke, Life of Benito Juarez (London 1894); Garcia Jenaro, Juarez (Mexico 1907); P. Martinez, J. (1933). Drama: F. Werfel, J. u. Maximilian (1914).
