stad in de Portugese provincie Estremadura, aan de linkeroever van de Lena, genoemd naar de overwinnende veldslag (Portugees: batalha) door koning Jan I te Aljubarrota in 1375 behaald en met 4200 inw., is vooral beroemd om haar Dominicanenklooster, nu genaast en Rijksmonument, Mosteiro de Santa Maria da Victoria. Het werd van 1388-1416 gebouwd en men meent er Engelse invloeden in te ontdekken.
Architecten waren de Portugees Alfonso Domingues (1388-1402), Ougueto (1402-1438; waarschijnlijk een Fransman, Hoquet); het latere, meer weelderige deel had als voornaamsten bouwmeester Martim Vasquez (1438-1448) of Fernao d’Evora (1448-1477), terwijl de onvoltooide kapellen (Capellas imperfeitas) opgetrokken werden door Mathéo Fernandez den Oude (gest. 1515) en den Jonge (gest. 1538). Het bouwwerk werd in 1810 gedeeltelijk door de Fransen verwoest, doch op het eind der 19de eeuw vrij goed gerestaureerd. De drie-beukige kloosterkerk heeft een vijfkantige absis-afsluiting met een aantal straalkapellen. De Capella do Fundador (Stichterskapel) bevat in het midden de rijke graftombe van Jan I (gest. 1434) en zijn gemalin Philippina van Lancaster (gest. 1416), rustend op acht leeuwen. Van de beide kloostergangen is het Glaustro Réal het rijkste, met uiterst elegante raamtraceringen.Lit.: V. Correia, Mosteiro da Batalha (Lisboa 1929); R. dos Santos, L*Art portugais (Paris 1938).
