is een vereenvoudigd Engels, samengesteld door G. K.
Ogden, en bedoeld als wereldhulptaal. Het bestaat in zijn elementaire vorm uit ongeveer 850 woorden, waarvan 600 zelfstandige naamwoorden, 150 bijvoeglijke naamwoorden, 16 werkwoorden en ca go andere woorden. Hier zijn de telwoorden en een aantal internationale woorden niet bij inbegrepen. De spelling en de uitspraak zijn onveranderd. De vereenvoudiging bestaat hoofdzakelijk uit het beperkte aantal woorden en vooral uit het kleine aantal werkwoorden. Deze laatste zijn: be, come, do,get,give,go, have, keep, let, make, put, say, see, seem, send, take.
De meeste handelingen moeten door middel van deze werkwoorden in combinatie met andere woorden worden omschreven. Dat men zich daardoor wel enigszins primitief moet uitdrukken ligt voor de hand. Zo vertaalt men wandelen door: gofor a walk, zingen dooT: give a song, betalen door: give money for, verkopen door: give in exchange Jor, enz. Overigens moet het mogelijk zijn op deze wijze heel wat begrippen tot uitdrukking te brengen. Voor de vertaling van het Nieuwe Testament behoefden slechts ca 150 woorden aan de gebruikelijke 850 te worden toegevoegd.Basic English werd in 1932 gepubliceerd, maar vond aanvankelijk heel weinig aanhang. Eerst in en na Wereldoorlog II, toen officiële personen en instanties zich er voor zijn gaan interesseren (begin 1947 heeft de Britse regering voor £ 23 000 het eigendomsrecht aangekocht) is het in iets ruimere kring bekend geworden. Sommige propagandisten zien in deze taal een hulpmiddel, een „steppingstone”, om de studie van het Engels te vergemakkelijken. In de kringen der wereldtaalaanhangers wordt het echter niet als een serieuze candidaat beschouwd (z wereldtalen).
G. p. DE BRUIN
Lit.: G. K. Ogden, Basic English for Dutch Students, adapted from Basic step by step (London 1941). Voor bezwaren tegen Basic English zie: H. Bongers, Basic English, in: Levende Talen 137 (Dec. 1946).
