(Hispania Baetica) was een Romeinse provincie in het Z. van Spanje, in het Z. begrensd door de zee, in het W. en N. door de rivier de Anas (Guadiana), in het O. door het volk der Oretani. Het ontleende zijn naam aan de rivier Baetis (Guadalquivir).
Voornaamste bergen: Mons Marianus (Sierra Morena) en Ilipula (Sierra Nevada). Voornaamste steden: Corduba (Cordova), Hispalis (Sevilla), Gades (Cadix). Het was reeds vroeg beroemd om zijn delfstoffen (goud, zilver, ijzer, koper, lood) en lokte daarom verschillende volken: Phoeniciërs, Grieken, Karthagers naar zich toe (oudste handelsstad Tartessus aan de mond van de Baetis (het Tarsjisj van de Bijbel); ook Gades, Phoenicische kolonie). Door de Romeinen veroverd in de tweede Punische oorlog (± 200 v. Chr.), werd het deel van de provincie Hispania ulterior. Toen Lusitania in 27 v.
Chr. hiervan als afzonderlijke provincie was afgescheiden, werd ± 70 n. Chr. Baetica met afzonderlijke naam geconstitueerd. Het was (tot 172 n. Chr.) senaatsprovincie, bestuurd door een proconsul, met hoofdstad Corduba en in vier districten (Gades, Corduba, Astigi, Hispalis) verdeeld; 175 steden lagen er in. Baetica was een rijk land, met een prachtige handelsvloot en veel uitvoer van delfstoffen, olie, wijn, graan, wol en zout; de handel (door Strabo 3, 142-144 beschreven) richtte zich vooral naar Italië.
De bevolking bestond uit Spanjaarden (Turdetani) en vele vreemdelingen. Er heerste goede beschaving, zoals kunstwerken en literatuur getuigen; Baetica werd volkomen gelatiniseerd. Uit dit land stamden de dichter Lucanus en de beide Seneca’s; later was Isidorus van Sevilla (± 600 n. Chr.) er het meest bekend. Na 400 n. Chr. kwam het in het bezit van Vandalen en Sueven, in 476 van de West-Goten, die in Spanje in de plaats traden van de Romeinen.Lit.: Historia de Espana, dir. por R. Menendez Pidal, t. II: Espana Romana (Madrid 1935).
