tot 1865 de hoofdstad van Nieuw-Zeeland, is gebouwd tegen de 196 m hoge Mount Eden aan de oostzijde van de landengte, welke het Auckland-schiereiland van het noordelijk eiland van Nieuw-Zeeland scheidt. De stad ligt op 36° 50' Z.Br. en 174° 50' O.L. v.
Gr. en telt (1945) 263 370 inw. Het is een belangrijke haven en na de verlegging van de regeringszetel naar Wellington toch nog steeds de grootste en de nijverste stad (bijna 30 000 arbeiders). Het heeft vrieshuizen (voor de vleesexport), houtbedrijven, wollengarenspinnerijen en verder allerlei secundaire bedrijven als confectiefabrieken, metaalfabrieken en drukkerijen. In Auckland arbeidt één derde van de hele industriële bevolking van Nieuw-Zeeland. Er is een universiteit, een Maori-museum, een schilderijen-museum en een radiozendstation. De eigenlijke city bij de haven telt slechts ca 106 000 inw.
Verder is er tussen de vulkanen weinig plaats meer, zodat zich de rest van de bevolking over allerlei voorsteden, tot aan de andere zijde van de baai (bijv. Birkenhead en Northcote) verdeelt.Aucklandseilanden heet een tot Nieuw-Zeeland behorende eilandengroep, 330 km ten Z.W. van dat eiland, tussen 50° 30' en 51o Z.Br. gelegen. Zij bestaal uit het 440 km2 grote eiland Auckland en enige kleinere, zoals Adams, Enderby, Disappointment, e.a., welke samen een oppervlakte beslaan van 852,4 km2.
De eilanden zijn bergachtig, tot 549 m hoog, gedeeltelijk met kreupelhout begroeid en overigens met veen bedekt. Het klimaat is koel, vochtig en gelijkmatig. De flora behoort tot de Alpine en sub-tropische zone (boomachtige varens); de fauna komt overeen met die van Nieuw-Zeeland, drie landvogels komen alleen daar voor. De vroeger zeer talrijke zeehonden werden uitgeroeid of verjaagd.
Bij de ontdekking in 1806 waren de eilanden onbewoond en zijn het nu nog. Een in 1850 door de Engelsen aangewende poging, om op de eilanden een duurzaam station voor de visvangst te stichten, werd spoedig weder opgegeven.
