(of ook Askalon, Askelon) is een stad aan de Middellandse Zee, ten N. van Gaza, die voor de eerste maal, ca 2000 v. Chr., in een Egyptische papyrus-tekst wordt vermeld.
Ten tijde der El-Amarna-brieven (15de eeuw v. Chr.) was de stad onder Egyptisch bestuur; later ging ze voor Egypte verloren, maar ze werd op de Kanaänieten ca 1250 v. Chr. door Ramses II heroverd, en sedert ± 1200 door de Filistijnen bezet. Volgens Jos. 13 : 2-3 was het gebied der Filistijnen tot de vijf volgende steden beperkt: Gaza, Asdod, Ascalon, Gath en Ekron. Beroemd zou de stad zeer vroeg zijn geweest door de eredienst van Astarte. Diodorus Siculus (II, 4, 2) verhaalt van een vijver die aldaar aan Atorgatis-Derketo was gewijd.
Van betekenis was Ascalon vooral in het tijdperk der Makkabeeën, in het Romeinse tijdperk en ten tijde van de kruistochten. Jonathan de Makkabeeër veroverde de stad tot tweemaal toe. Herodes de Grote werd er geboren, naar een oude traditie getuigt. Tijdens de kruistochten werd Ascalon bemachtigd door Boudewijn III, koning van Jeruzalem (1157), en door Richard Leeuwenhart (1191). De sjalotten (eigenlijk ascalonnen, Latijn: ascalonium) ontlenen hun naam aan deze stad, wellicht sedert het tijdperk der Kruistochten.PROF. DR J. COPPENS
Lit.: E. Littmann, Morgenländische Wörter im Deutschen (Tübingen 1924); over de opgravingen in de laatste jaren ondernomen: A. Mallon, in Biblica, dl 2 (1921), blz. 507-610; F. M. Abel, in Dictionnaire de la Bible. Supplément, (dl 1, 1928, kol 621-628); Palestine Exploration Fund, Quart.
Statement (1913, blz. 8-23, en 1921, afl. Jan. Apr., Oct.). F. M. Abel, Géographie de la Palestine, dl II, blz. 252-253 (Paris 1938).
