Italiaans bouwmeester en beeldhouwer (Colle di Val d’Elsa 1232 - Florence, waarschijnlijk 8 Mrt 1302), was leerling van Nicoló Pisano, wiens medewerker hij was aan de preekstoel in de Dom te Siena. Voor Karel van Anjou werkte hij te Rome, waar hij de invloed onderging van de Romeinse marmerbewerkers.
In 1277 werkte hij mee aan Nicolè’s fontein te Perugia. Te Orvieto richtte hij het grafmonument voor de kardinaal De Braye (gest. 1282) op. Te Rome voerde hij een aantal werken uit, o.a. een Aanbidding der Koningen in S. Maria Maggiore en tabernakels in S.
Paolo (1285) en in S. Cecilia (1293). Te Florence begon Arnolfo in 1296 met de bouw van de Dom.
