held in de Tweede Messenische oorlog. Na de slag bij Derae in Messenië (684 v.
Chr.) wegens zijn dapperheid tot koning uitgeroepen, vergenoegde hij zich met de titel van strateeg, waarna hij grote schrik verspreidde onder de Lacedaemoniërs. Na het verraad van Aristokrates, koning van Orchomenos in Arkadië, begaf Aristomenes zich met zijn soldaten naar de bergvesting Eira, verdedigde deze elf jaren, maar werd ten slotte gevangengenomen en gedood. Volgens anderen stierf hij op Rhodos. Zijn soldaten zouden zich naar Sicilië hebben begeven en daar een kolonie hebben gesticht, die naar hen Messana (= het latere Messina) werd genoemd. Aristomenes zelf is waarschijnlijk een historische figuur; zijn heldendaden, door de latere Messeniërs in liederen verheerlijkt, zijn echter sterk opgesmukt.Lit.: G. Busolt, Griech. Gesch., I, 2. Aufl., p. 606, 610 (Gotha 1893); G. Glotz, Hist. grecque, I, p. 371 vlg. (Paris 1925); Niese, Hermes XXVI, 1891, blz. 16, 27 vlg.
