Nederlands componist (Willige-Langerak 18 Febr. 1861 - Bussum 1 Juni 1934), studeerde bij D. de Lange (piano en compositie), vervolgens bij F. Kiel te Berlijn en J.
Rheinberger te München. Bovendien bekwaamde hij zich in de zangpaedagogiek o.m. bij Messchaert. Hij stichtte een zangschool te Amsterdam, was van 1890 tot 1918 dirigent van een door hem opgericht a capella-koor, waarmede hij veel tot de herwaardering van de oude koormuziek heeft bijgedragen. In 1918 volgde hij J. Wagenaar op als directeur van de Muziekschool te Utrecht.Hij componeerde o.m. de symphonische ballade Elaine und Lancelot, een symphonie, werken voor koor en orkest, Reyzangen voor Vondel’s Joseph in Dothan, de opera De Heidebloem, een vioolsonate en liederen. Hij bewerkte een 16-tal marsen, in gebruik bij het Nederlandse leger. Ook als schrijver over muziek is hij bekend geworden, o.m. door Historische aanteekeningen over a capella koren, J. P. Sweelinck en zijn werken, De Katholieke Kerkmuziek en de Motu proprio van Paus Pius X, De zangkunst en hare sterren, Uit mijn practijk en Grootmeesters der toonkunst.
