Nederlands ethnograaf (Papendrecht 22 Mei 1864), promoveerde in 1890 te Leiden in de geneeskunde en ging vervolgens naar Indië als officier van gezondheid, maakte driemaal een expeditie (gedeeltelijk met anderen, gedeeltelijk alleen) naar Borneo voor natuurkundig onderzoek en slaagde er in dwars door het eiland van de west- naar de oostkust te trekken. In 1904 werd hij hoogleraar te Leiden in de geschiedenis, letterkunde, zeden en gewoonten der volken van de Oostindische archipel, benevens in de natuurkundige aardrijkskunde dezer landen.
Jaren lang leidde hij het Int. Arch. für Ethnografie.Bibl.: In Centraal-Borneo, 2 dln (Leiden 1900); (met M. Nieuwenhuis-v. Uexküll Güldenbandt) Quer durch Borneo, 2 dln (Leiden 1904-’07); Animisme, spiritisme en fetichisme onder de volken v. d. Ned.-Ind. Archipel (Baarn 1911, herdr. 1925); Die Wurzeln des Animismus (Leiden 1917, Intern. Arch. f.
Ethnogr. Suppl. bd 24).
