Provençaals dichter (Salon bij Aix 1814 - 1899), is een ouder tijdgenoot van Mistral, en dichter van La Bresco (Avignon 1864, De honingraat), Lei Nadau (Avignon 1880, Kerstliederen), L’Eissame (Aix 1893, De bijenzwerm). Uitstekend kenner van de Oudheid, bezingt hij als Horatius en Vergilius het landleven en de liefde; Christelijk als de meeste „felibres”, maar in tegenstelling met hen anti-clericaal, weet hij met gevoel de bekoring van de katholieke feestdagen weer te geven.
Hij schreef eerst in het dialect van Salon, daarna in de taal van de Felibrige.
