is een anthropologische methode om door middel van metingen de vorm van het menselijk lichaam op vergelijkbare wijze vast te stellen. Behalve gewicht, inhoud en oppervlak zijn het vooral recht- en ook wel kromlijnige maten, die daartoe worden gebruikt.
De anthrooloog bedient zich daarbij van gemakkelijk herkenbare punten van het lichaam, d.z. in den regel punten van het skelet, waar dit dicht aan de oppervlakte is gelegen. Tussen deze punten worden met daartoe geschikte passers de maten vastgesteld. Onderzoekt men een groep, dan worden deze maten statistisch verwerkt, d.w.z. dat uit deze maten o.a. de gemiddelden en de variabiliteit worden bepaald. Bovendien gebruikt men de absolute maten om daaruit de relatieve maten te berekenen, die een indruk van de vorm van het lichaam geven. De anthropometrie werd vroeger voor de identificatie gebruikt (z Bertillon). Ook voor de studie van de menselijke erfelijkheidsleer is de anthropometrie van grote betekenis.DR A. DE FROE
Lit.: Rudolf Martin, Lehrbuch der Anthropologie (Jena 1938); K. Salier, Leitfaden der Anthropologie (Berlin 1930).
