Griekse dichter (Lexourion, Kephallinia 1811 - Athene 28 Juli 1901), studeerde op Korfoe, te Parijs en in Italië. Terug in Kephallinia, begon hij een campagne tegen alles wat, volgens hem, niet juist was in de maatschappij; Lixouri (1836) is een amusant gedicht over de kleine onenigheden, die de stadjes verdelen.
Maar Ta mistiria tis Kephalonias (Geheimen van Kephallinia, 1856) is een bittere satire tegen politici, die hij gewetenloos vindt, tegen de geestelijkheid, die hij onzedelijk noemt, tegen de pers, die in dienst van de politici staat. De ruwheid van het boek bezorgde hem de banvloek van de bisschop van Kephallinia. Het fanatieke volk maakte het leven van de dichter zo moeilijk, dat hij naar Londen uitweek. Teruggekeerd gaf hij het dagblad Lichtlos (de Lamp) uit; zijn nieuwe aanvallen kostten hem 4 maanden gevangenisstraf, wat hij in het Italiaanse boek Le mie sofferenze e le mie osservazioni rulle prigioni di Cefalonia (1860) beschreven heeft. In 1865 gaf hij Stichourgiki (Metriek) uit en in 1886 Idee o Anthropos (Ecce homo), verzameling van karakters naar Theophrastus en La Bruyère. Als satiricus maakte hij een grote indruk op zijn tijdgenoten.
