is een zeeslak, die tot de Prosobranchiate slakken behoort. Het dier leeft tussen de hoog- en laagwaterlijn, vastgehecht aan stenen of wieren.
Alikruiken hebben stevige schelpen, die in de branding niet gemakkelijk stukslaan; de opening is afgesloten door een hoornachtig, doorschijnend deksel. Zij bezitten ogen aan de basis van hun voelers en een tong (radula), die twee- of driemaal zo lang is als het dier zelf. De alikruiken kruipen langzaam, waarbij de linker- en rechterhelft van de voet beurtelings worden verschoven. In Engeland, Frankrijk en België, ook in sommige streken van Nederland (vooral in Zeeland) wordt de alikruik gegeten.In Nederland komen drie soorten voor. De gewone alikruik (Littorina littored) leeft in iets dieper water dan de andere soorten. De ruwe alikruik (Littorina rudis) is dicht bij de hoogwaterlijn te vinden, leeft dus gedurende het grootste gedeelte van zijn leven buiten het water. Deze twee soorten gelijken sterk op elkaar, beide hebben een spitse punt. De stompe alikruik (Littorina obtusata) heeft een stompe punt, is ook lichter van kleur (vaak geelachtig) dan de andere soorten.
