maarschalk van Griekenland (Athene 1 Jan. 1883), studeerde te Athene, vervolgens te Brussel en Yperen (België). Hij nam deel aan alle oorlogen waarbij Griekenland gedurende de laatste 40 jaren betrokken was: de Balkanoorlog (1912-1913), de oorlog tegen Bulgarije (1913), Wereldoorlog I (deze duurde in Griekenland van 1915 tot 1922).
Sedert 1936 was hij chef van de staf. Als zodanig wist hij door een goede organisatie het Griekse leger tot zijn grootste sterkte op te voeren (450 000 man). Op de dag dat de Italiaanse troepen Griekenland binnenvielen (28 Oct. 1940) werd hij opperbevelhebber, hetgeen hij bleef tot het land door de Duitsers bezet werd (24 Apr. 1941). De successen van het Griekse leger in 1940 en 1941, zowel in het defensief als in het offensief, zijn voor een groot deel te danken aan de plannen van de staf, waarvan Papagos de chef was. Toen de Duitsers Griekenland bezetten, besloot hij bij zijn soldaten te blijven, die evenals hij gedemobiliseerd werden. De Duitsers namen hem in 1943 gevangen en voerden hem weg als gijzelaar; na de capitulatie van Duitsland keerde hij terug.
Toen de burgeroorlog tegen de communisten het land in gevaar bracht in Jan. 1949, keerde Papagos in zijn oude rang bij het leger terug. In Sept. van hetzelfde jaar had hij reeds de communistische strijdkrachten vernietigd. Uit erkentelijkheid werd hij benoemd tot Maarschalk van Griekenland. In Juli 1951 nam hij ontslag om deel te nemen aan het politieke leven; hij richtte de „Griekse Herenigingspartij” op, die bij de verkiezingen van Sept. 1951 114 zetels kreeg. Deze partij vormt tegenwoordig een sterke oppositie in het Griekse parlement. Van zijn militaire werken werd De oorlog van Griekenland 1940-1951, verschenen in 1947, vertaald in het Frans, Engels en Italiaans.PROF. DR S. ANTONIADIS
