Italiaans staatsman (Mezzana-Corte-Bottaroni 13 Jan. 1813-Rome 2g Juli 1887), advocaat te Turijn, was bevriend met Mazzini en Garibaldi, speelde dadelijk een actieve rol in de strijd voor de Italiaanse bevrijding en eenmaking en werd reeds in 1848 tot volksvertegenwoordiger verkozen. Aanvankelijk behoorde hij tot de uiterste linkerzijde.
In 1859 werd hij gouverneur \„n Brescia. In 1860 benoemde Garibaldi hem tot prodictator van Sicilië, maar hij kwam hier in conflict met Crispi. Depretis was toen monarchaal en zag wèl heil in de inlijving van Sicilië bij Sardinië. Hij legde daarom zijn ambt neer. Na de vorming van het koninkrijk Italië was hij meerdere malen minister, zo in 1862 en 1866. Na de dood van Rattazzi was hij de leider van de linkse oppositie.
Toen het ministerie-Minghetti in 1876 de nederlaag leed, werd Depretis belast met de vorming van een kabinet uit de linkerzijde, waarin hij als eerste minister en als minister van Financiën optrad; daarna was hij weer minister in 1877, van 18781879. Hij was een van de voorstanders van de aansluiting van Italië bij Duitsland en Oostenrijk.
