Zuidnederlands (Westvlaams) componist (Brugge of Roeselare ca 1480 Venetië 8 Dec. 1562), vestigde zich eerst te Rome (onder paus Leo X), daarna te Ferrara aan het hof der Este’s, waarna hij in dienst trad van de koning van Hongarije, waarschijnlijk Ferdinand, broeder van Karel V. Tussen 1520 en 1530 was zijn faam zó groot, dat hij 12 Dec. 1527 geroepen werd tot de gewichtige functie van kapelmeester aan de S.
Marco te Venetië, welke functie hij tot het eind van zijn leven zou vervullen. Slechts bezocht hij intussen tweemaal zijn geboorteland (1542, 1556).Willaert dankt zijn roem niet alleen aan zijn grote nauwgezetheid in zijn ambt aan S. Marco en aan zijn bijzondere paedagogische gaven (beroemde musici als Andrea Gabrieli en Giuseppe Zarlino hebben daarvan geprofiteerd), maar vooral aan zijn talrijke composities: missen, motetten, madrigalen, villotten, villanellen, instrumentale werken, alle getuigend van bewonderenswaardig zuivere stijl en verfijnd gevoel voor uitdrukking. Aan hem dankt men, zo niet de uitvinding van de dubbelkorige schrijfwijze, dan toch de verbreiding van deze techniek, welke begunstigd werd door het feit, dat er in S. Marco twee tegenover elkaar geplaatste doxalen waren.
PROF. DR CH. VAN DEN BORREN
Uitg. van W.’s verzam. werken, begonnen in Duitsland o.l.v. prof. H. Zenck (gest. 1950), wordt thans voortgezet door het American Institute of Musicology te Rome.
Lit.: R. Lenaerts, A. W., in: Biogr. Nat. de Belg., XXVII (1938). pp. 320 vgg.
