Nederlands diplomaat (Dordrecht 1538 - ’s-Gravenhage 16 Juli 1590), was de zoon van een Dordts burgemeester en werd op zijn 25ste jaar lid van het Hof van Holland. Zijn hervormingsgezinde gevoelens noopten hem ten tijde van Alva een reis naar Italië te maken.
Vandaar ging hij naar Heidelberg, waar hij Frederik III tot verdraagzaamheid trachtte te overreden. Op diens raad stelde hij zich in dienst van de prins, die hem in 1575 in zijn Landraad benoemde. Hij ijverde voor het opdragen der grafelijke waardigheid aan Willem I. Zowel te Breda, Gent als Keulen nam hij deel aan de vredesonderhandelingen, maar zag ten slotte daarin een groot gevaar voor de vrijheid. In 1582 trad hij bemiddelend op in een kerktwist en in 1583 was hij voorzitter van het Hof van Holland. Tijdens Leicester’s bewind stond hij aan de zijde van Oldenbarneveldt en nam ijverig deel aan de strijd tegen de Brit. Na diens vertrek werd hij lid van de Raad van State.
