talentvol Frans toneelschrijver en lyricus uit de middeleeuwen (Atrecht omstreeks 1235 - Italië tussen 1285 en 1288), ook wel Adam le Bossu (de gebochelde) genoemd, studeerde om geestelijke te worden, trouwde, kreeg spijt van dat huwelijk en ging toen naar Parijs om zijn studie te hervatten. Dit tenminste zou men opmaken uit de voorjaarsrevue, die hij vóór zijn vertrek schreef (± 1255), nl. zijn Jeu de la Feuillée.
Later keerde hij naar Atrecht terug, volgde graaf Robert II van Artois naar Italië en bleef daar in dienst van koning Karel van Anjou. In 1283 liet hij te Napels zijn herdersspel Le jeu de Robin et de Marion spelen. Ook in Atrecht werd dit later opgevoerd en voor die gelegenheid maakte een onbekende dichter er nog een Jeu du Pèlerin bij, waarin de lof van den inmiddels overleden auteur wordt bezongen. Het Jeu de la Feuillée en dat van Robin en Marion behoren tot de allereerste blijspelen der Franse literatuur. Het Jeu de la Feuillée is een vrolijke, grove persiflage van in Atrecht bekende burgers, onder wie de dichter zelf, zijn vrouw en zijn vader, gemengd met feeënsprookjes. Het Jeu de Robin et de Marion is een aardige boerenidylle, waarbij hijzelf de muziek heeft gemaakt. Verder bezitten we nog van hem een begin van een heldendicht over Robert II, Le roi de Sicile, en verscheidene lyrische gedichten. In al zijn werk, speciaal in zijn toneelstukjes, toont Adam zich een bekoorlijk en persoonlijk dichter. Als musicus schreef hij chansons, rondeaux en motetten (z middeleeuwse muziek).Lit.: H. Guy, Essai sur la vie et les oeuvres littéraires du trouvère Adam de la Halle (1898); E. de Coussemaker, Oeuvres complètes du trouvère Adam de la Halle (1872); J. Tiersot, Sur le Jeu de Robin et Marion (1899). Apart zijn nog uitgegeven o.a. zijn Chansons et Partures door R. Berger (1900).
