is het gedeelte der veiligheidstroepen, hetwelk de hoofdmacht volgt. Bij een mars in ’s vijands richting (frontmars) is zij van geringe sterkte; zij wordt sterker genomen, indien de hoofdmacht door vijandelijke lichte troepen of door vijandig gezinde bevolking in de rug wordt verontrust.
Wordt een troepenafdeling door den vijand op de voet gevolgd, dan is de achterhoede het belangrijkste deel der veiligheidstroepen en is van haar optreden vaak de redding van de geslagen en gedemoraliseerde en gedesorganiseerde hoofdmacht afhankelijk. Zij zal daartoe van stelling tot stelling vechtend teruggaan, onder gunstige omstandigheden ook aanvallend optreden en zich zonodig geheel moeten opofferen.
Een krachtige achterhoede bestaat uit infanterie, gepantserde lichte troepen, vechtwagens, artillerie (de Oostenrijkse artillerie redde door haar blijven standhouden na Sadowa het terugtrekkende leger) en pioniers, laatstgenoemden tot het vernielen der voor den vervolger benodigde bruggen, wegen, leggen van mijnen, e.d. Voorts moet bij achterhoeden pantserafweergeschut in ruime mate worden ingedeeld, terwijl luchtdoelartillerie ook niet mag ontbreken.
Het optreden van achterhoeden wordt in hoge mate vergemakkelijkt door actie van gevechts-, jacht- en verkenningsvliegtuigen.
