de neef en veldoverste van den Israëlietischen koning Saul, bevorderde na Saul’s dood de verheffing van diens zoon Esbaai (Isbóseth) tot koning over Israël; hij was naast dezen zwakken schijnkoning de ziel van het verzet tegen de Filistijnen en tegen het opkomend rijk van David. Door Isbóseth beledigd, knoopte hij onderhandelingen met David aan en werd gedurende deze onderhandelingen door Joab uit bloedwraak vermoord, door David beklaagd (II Sam. 2 : 8-3 : 39).
Davids klaagzang is een voortreffelijk staal van Oudhebreeuwse poëzie. Lang daarna werd zijn dood door Salomo op Joab gewroken (I Kon. 2 : 5> 32). De naam betekent: „(mijn) Vader is een licht (lamp)”.
