Bartholdy (Jakob Salomo), geheim Iegatieraad in Pruissische dienst, werd geboren te Berlijn op den 18den Mei 1779.
Hij was de zoon van vermogende Israëlietische ouders en begaf zich in 1796 naar de universiteit te Halle, waar hij in de regten studeerde, maar tevens algemeene kennis vergaderde. In 1801 spoedde hij zich naar Parijs, vertoefde er eenige jaren, deed vervolgens eene reis naar Italië en Griekenland en omhelsde in 1805 te Dresden de Protestantsche godsdienst. Toen vervolgens de oorlog tegen Frankrijk uitbarstte, trok hij door het land, om de bevolking op te ruijen tegen Napoleon I. Veelal bevond hij zich te Weenen, en in 1809 nam hij als 1ste luitenant deel aan den strijd, in 1813 desgelijks, en in 1814 vergezelde hij de Verbondene Mogendheden naar Parijs. Van hier begaf hij zich naar Londen en maakte op reis kennis met den kardinaal Consalvi, wiens levensbeschrijving hij later heeft uitgegeven (Stuttgart 1815). Op het Weener Congres vond hij een ruim veld voor zijne werkzaamheid.
In 1815 werd hij naar Rome gezonden als consul-generaal van Pruissen voor geheel Italië. In 1818 woonde hij het Congres te Aken bij en werd vervolgens benoemd tot gelastigde aan het Toscaansche Hof. In 1825 ontving hij zijn pensioen en overleed in datzelfde jaar op den 27sten Julij, eene fraaije verzameling van kunstwerken achterlatende, die vervolgens voor het Muséum te Berlijn is aangekocht.
Bartholdy heeft onderscheidene werken geschreven over de gebeurtenissen in Europa gedurende zijn leven, over Griekenland en de Ionische republiek, en vooral heeft hij zeer merkwaardige opstellen geleverd over Italië.
