Almaden is de naam van eene kleine bergstad in Spanje. Zij telt nog geen 9000 inwoners en is hare algemeene bekendheid verschuldigd aan de beroemde kwikzilvermijnen, die in hare nabijheid gelegen zijn. De erts bevat vermiljoen, waarvan het gesteente doortrokken is. De zuivere vermil-joen wordt verzameld en als verfstof gebruikt, maar de onzuivere erts dient tot het winnen van kwikzilver. Deze mijnen leveren sedert eeuwen eene verbazende hoeveelheid vermiljoen en kwik en waren reeds bij de Ouden bekend. Sedert de dagen van Plinius is er het erts-delven bijna zonder verpoozing voortgezet.
Toen Karel V ze tijdelijk afstond aan de gebroeders Marcus en Christoph Fugger te Augsburg, met wie hij eene leening gesloten had, leverden die mijnen aan den Staat jaarlijks eene som van 300 000 piaster. De beide broeders zonden mijnwerkers uit den Harz en Freiberg derwaarts en zij wisten weldra die jaarlijksche opbrengst tot het dubbele bedrag te verhoogen. Later (1645) kwamen zij weder onder het bestuur van den Staat, en in de laatste 3 eeuwen leverden zij eene hoeveelheid kwik en vermiljoen, die de waarde vertegenwoordigt van omstreeks 700 miljoen gulden. Thans is de opbrengst dier mijnen aan de firma Rothschild verpacht, die er werk geeft aan 800 delvers, terwijl zij daarenboven 200 arbeiders in de smelterijen gebruikt. De dikte der ertslaag is gemiddeld 7 Ned. el, en sommige mijngangen dalen er af tot eene diepte van 330 Ned. el. Al het kwikzilver, dat er verkregen wordt, gaat naar Amerika, waar het in de amalgameer-werken van Mexico, Peru, Brazilië enz. te pas komt tot het verkrijgen van goud en zilver. Het vermiljoen wordt grootendeels naar Engeland en Nederland verscheept.
