VERBEUREN - (verbeurde, heeft verbeurd), van de plaats verzetten, overdragen naar eene andere plaats: die kist is haast niet te verbeuren;
— verliezen (door wangedrag of lichtzinnigheid): zijn recht, zijn goeden naam, iemands vertrouwen verbeuren;
— er is niet veel aan verbeurd, er gaat niet veel mede verloren;
— boete verbeuren, zich aan eene wetsovertreding schuldig maken, waarop eene boete gesteld is;
— zijn leven verbeuren, den dood verdienen; ik wou er mijn hoofd wel onder verbeuren, verwedden; (fig.) verbeurdverklaren; pand verbeuren, zie PAND.
