VERANDERLIJK - bn. (-er, -st), onbestendig, ongestadig, onvast; de mode, het weer, de wind is veranderlijk;
— wispelturig : een veranderlijk mensch; hij is veranderlijk als de wind; niets zoo veranderlijk als de fortuin, op niets valt zoo weinig staat te maken. VERANDERLIJKHEID, v. onbestendigheid, ongestadigheid, wispelturigheid.
