Ongevoelig bn. bw. (-er, -st), niet gevoelig : iem. ongevoelig maken, maken dat hij geen gevoel meer heeft; hij is ongevoelig voor koude;
— ongevoelig zijn voor goeden raad, voor verwijten en vermaningen, daarnaar niet luisteren;
— onaandoenlijk: eene eeuw die ongevoelig is geworden; kunt gij ongevoelig blijven bij het zien van zulk een schouwspel ?; hij is ongevoelig voor dergelijke beleedigingen;
— bw. op eene wijze die van ongevoeligheid blijk geeft: hij heeft u wel wat ongevoelig toegesproken;
— ongemerkt, langzamerhand : ziedaar hoe het kapitaal zich ongevoelig vermenigvuldigde. ONGEVOELIGHEID,v.
