ERGERNIS, v. (-sen), aanstoot, kwetsende, beleedigende gewaarwording: ergernis verwekken, geven, de oorzaak zijn dat iem. boos wordt;
— tot groote ergernis van:
— je bent me een ergernis, je ergert me.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: