VERWEKKEN - (verwekte, heeft verwekt), voortbrengen, telen : kinderen verwekken;
— opwekken, veroorzaken, teweegbrengen; een opstand, ontevredenheid verwekken; angst, schrik verwekken, doen ontstaan;
— (R. K.) eene akte van berouw verwekken, berouw doen blijken door dit gebed op te zeggen. VERWEKKING, v. het verwekken; voortbrenging; oorzaak; aansporing.
