Wat is de betekenis van ergernis?

ergernis - Zelfstandignaamwoord 1. een zaak die gevoelens van onvrede oproept ♢ De ergernis deed hem rood aanlopen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van ergeren met het achtervoegsel -nis Synoniemen irritatie, boosheid, wrevel, ongenoegen, aanstoot, ontstemdheid, geterd...

ergernis - zelfstandig naamwoord uitspraak: er-ger-nis 1. waar je je aan ergert ♢ poep op de stoep geeft veel ergernis Zelfstandig naamwoord: er-ger-nis de ergernis de ergernissen...

Wanneer men in de droom ergernis ondervindt, dan zal men in de waaktoestand voor narigheid moeten uitkijken. Ergeren we anderen, dan symboliseert dit in de meeste gevallen het leedvermaak. Incidenteel wijst de ergernis ook op onbeduidende kleinigheden, waarover men in de waaktoestand valt.

een handeling, die uit zichzelf of door de omstandigheden, waaronder zij geschiedt, voor den naaste gelegenheid of aanleiding tot zonde is. Rechtstreeksch is de ergernis, wanneer zij als zoodanig is bedoeld; zijdelingsch, wanneer men de ergernis niet bedoelt, maar voorziet. De ergernis is een zonde tegen de naastenliefde en tegen de deugd, waartege...

geprikkelde boosheid; iets wat uiters hinderlik is.

heeft in onze taal een dubbele betekenis: een profane en een religieuze. Evenals ergeren is het afgeleid van het woordje erg, dat slecht, beroerd betekent. Ergeren betekent dan ook: slechter maken, prikkelen, aanstoot geven. Dit kan op gewoon, profaan gebied liggen en dan heeft ergernis de betekenis van iets dat mij hindert, maar het kan ook op rel...

s., argewaesje, ergewaesje, oanstjit.

...

v. (-sen). 1. wat aanleiding geeft zich te ergeren: je bent me een ergernis. 2. het zich ergeren, het aanstoot nemen: ergernis verwekken; een bron van ergernis; tot grote ergernis van. 3. toestand van geërgerd te zijn: haar ergernis was groot.