BESCHRIJVEND, bn. beschrijvende poëzie, waarvan de stof óf aan de schoonheid der natuur óf aan hare verschijnselen ontleend is;
— beschrijvende meetkunde, waarbij de figuren in de ruimte zoodanig op twee platte vlakken worden voorgesteld, dat alle eigenschappen van die figuren uit die voorstellingen kunnen afgeleid worden;
— beschrijvende lijn, de kromme of rechte lijn door welker regelmatige beweging een plat of gebogen vlak beschreven wordt;
— beschrijvende ontleedkunde, omschrijvende . BESCHRIJVER, m. (-s). BESCHRIJFSTER, v. (-s).
