m. (-s), iem. die veel babbelt (in ongunstigen zin) een onderwijzer heeft veel last van de babbelaars; (ook) die man is een gezellige babbelaar, keuvelt aardig;
— zeker balletje van suiker of stroop, ook kussentje, spekje, steek, kokinje geheeten. BABBELAARSTER, v. (-s).
