Wat is de betekenis van babbelaar?

1) (2009) (politie) iemand die met een vlotte babbel of smoes de bewoner van een huis besteelt. Kijk ook onder babbeltruc*. • 'Babbelaars' bestelen tientallen bejaarden. (De Stentor/Sallands Dagblad, 29/09/2009) • Babbelaar troggelt ouderen geld af. (Dagblad van het Noorden, 13/10/2009) • De politie heeft in Vlaardingen en...

Geul in het Lauwersmeer tussen de voormalige zandplaten Blikplaat en Hoge Zuidwal; komt uit in de Slenk. In het Z. vertakt zij zich in Middelgat en Rechteind ter weerszijden van de Kollumerwaard.

Geul in de Lauwerszee tussen de zandplaten Blikplaat en Hoge Zuidwal, uitkomend in de Slenk.

s., praetsjemakker, snaphâns, snaploarte, rabbelbek, teuter, blaeijer, blaeibek.

m. (-s), 1. iem. die veel babbelt (in ongunstige zin): een onderwijzer heeft veel last van de babbelaars ; (ook) die man is een gezellige babbelaar, keuvelt aardig; 2. balletje van suiker of stroop, ook kussentje, spekje, steek, kokinje (Zuidn. babbelut) geheten.

m. babbelaars (babbel 1; stroopballetje).

('babbəla:r) m. (-s; -tje) 1. [→ babbelen 1] suiker-, stroopballetje. 2. [→ babbelen 2] hij die veel babbelt. Syn. kakelaar, prater. Tgst. zwijger, babbelaarster ('babbəla:rstər) v. (-s).

m. (-s), 1. iemand die veel babbelt: een onderwijzer heeft veel last van de babbelaars; gezellige Babbelaar, iemand die aardig keuvelt; 2. balletje van suiker of stroop, b.v. Zeeuwse babbelaars.

...