Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Gepubliceerd op 01-01-2021

Terughoudend

betekenis & definitie

bn. (-er, -st), zich in fig. zin op de achtergrond houdende, zich zo weinig mogelijk met een persoon of zaak inlatende, eigen gevoelens of gedachten zo weinig mogelijk uitend: hij is nogal terughoudend, vertelt niet gauw wat hem belang inboezemt; de verkoper was terughoudend, niet toeschietelijk, niet gretig om te verkopen.

< >