v. (-en),
1. het uiteen doen gaan of opheffen van een vergadering of vereniging: de ontbinding der Tweede Kamer; — het doen beëindigen van een overeenkomst.
2. de handeling van het ontbinden, in de wis- en natuurk.: ontbinding in factoren; ontbinding van krachten.
3. het tot bederf vervallen van een lijk of van organisch weefsel: in vergevorderde staat van ontbinding; — (fig.) zedelijk of politiek bederf van een staat, een maatschappij.
