v. (en),
1. gelijkheid, volkomen overeenstemming: een toevallige overeenkomst van naam;
2. gelijkenis, overeenstemming in bep. opzichten: het aanwijzen van punten van overeenkomst tussen twee zaken;
3. het niet met elkaar in strijd zijn, het bij elkaar passen, harmonie: de mededeelzaamheid van de spreker is in overeenkomst met de behoefte van het gehoor;
4. goede verstandhouding, eensgezindheid: in overeenkomst leven;
5. (rechtst.) handeling waarbij een of meer personen zich jegens een of meer andere tot of omtrent iets verbinden, contract, verdrag (indien tussen staten): een overeenkomst met iem. treffen, sluiten; — eenzijdige overeenkomst, waaruit slechts voor één partij verplichtingen voortvloeien; tweezijdige overeenkomst, waaruit voor beide partijen verplichtingen voortvloeien; — afspraak: in overeenkomst met hem; — (concr.) wat afgesproken is : dat is tegen onze overeenkomst; een stilzwijgende overeenkomst.
