(in Europese bronnen Sanguis) Imad ed - Din, heer van Mosoel en Aleppo (1084-1146), zoon van Aksonkor, emir van Aleppo. Hij was tien jaar oud, toen zijn vader, door de Seldjoekse stadhouder van Damascus overwonnen, het leven verloor, waarna hij onder leiding kwam van de emir van Mosoel.
Zengi onderscheidde zich in de strijd tegen de Franken, werd in 1122 gouverneur van Wasit, daarna van Basra, en in 1127 stadhouder van Mosoel. Toen deed hij een inval in Syrië, onderwierp de beheersers van Edessa en Antiochië en versloeg enige Mohammedaanse vorsten. In 1128 deed hij wederom een inval in Syrië, versloeg eerst Bohemund van Antiochië en nam Aleppo in. In 1136 bestreed hij opnieuw de Franken in Syrië, in 1137 de beheerser van Damascus en de Griekse keizer Johannes Comnenus, belegerde in 1140 vergeefs nogmaals Damascus, maar veroverde in 1144 Edessa. Hoewel hij zijn Seldjoekse souverein in naam erkende, voerde hij onder de titel van protector (Atabek) een onbeperkte heerschappij. Hij werd 13/14(24) Sept. 1146 bij de belegering van Djabar door Mamelukken vermoord, waarna zijn zoons zijn bezittingen verdeelden. Zengi, een krachtig maar trouweloos vorst, geldt als de eigenlijke organisator van de Islamietische weerstand tegen de Kruisvaarders; zijn werk werd door zijn zoon Noer ed-Din en vooral door Saladin voortgezet.Lit.: Ph. K. Hitti, History of Syria (London 1951).
