(Harald), Zweeds schrijver (Stockholm 24 Mrt 1862 - 13 Juli 1931), was van 1910-1922 directeur van Dramatiska Teatern, waardoor hij in de gelegenheid was voor het toneel in Zweden veel te doen. Ook als criticus van Svenska Dagbladet, later van Dagens Nyheter, heeft hij voor de Zweedse literatuur grote betekenis gehad.
Zelf heeft hij, behalve enkele novellen en romans, in hoofdzaak dramatisch werk geschreven, vooral van historische of politieke inhoud.Bibl.: Verhalend proza: Högre uppgifter (1884); Johannes Karr (1885); Judas (1866); På Torpa gard (1888); Ett eldprov (1890). Toneelstukken: Guld och gröna skogar (1895); Gerhard Grim (1897); Giorgione (1901); Ett hems drama (1906); Johan Ulfstjema (1907); Mikael (1908); Karlavagnen (1910); Perseus (1917); Vadkvinnan vill(1934); Rembrandts son (1927); Essays: Anders Zom (1901; nieuwe uitg. in 2 dln, 1923-1925); Bruno Liljefors (1902); Richard Bergh (1903).
Lit.: H. Ahlenius, Tor Hedberg. En studie över hans diktning (1935).