de eerste ontwerper van een „moderne” stenografie (Cambridge 1550/1 -Shrewsbury 1615), studeerde te Cambridge en Parijs en werd in 1579 doctor in de medicijnen te Cambridge. Van 1585-1591 was hij arts aan het St Bartholomew-ziekenhuis te Smithfield (Londen).
Ook studeerde hij theologie, werd in 1591 predikant te Methley en in 1594 te Barwick-in-Elmet in Yorkshire. Zijn Treatise of Melancholy (London 1586) heeft volgens sommige Engelse en Duitse geleerden aan Shakespeare’s schildering van Hamlet’s abnormale zielstoestanden ten grondslag gelegen.Het oudste document in Bright’s stenografie (1586) is een eigenhandig afschrift van Paulus’ brief aan Titus, in een vorm, die aanmerkelijk afwijkt van het stelsel, zoals het in 1588 onder de titel Characterie (1588) het licht zag. Bright kreeg gedurende 15 jaren van koningin Elizabeth het monopolie voor zijn systeem. Dewischeit e.a. kwamen door nauwkeurige vergelijking van de afwijkingen tussen de quarto’s en de folio’s van Shakespeare’s werken tot de conclusie, dat met behulp van deze stenografie, gedurende de opvoeringen van de stukken, de afschriften verkregen werden voor de zgn. „roofdrukken” (de quarto’s), die tijdens het leven van de dichter, buiten diens wil, verschenen.
A. SMIT
Lit.: W. J. Carlton, T Br. (1911); C. Dewischeit, Shakespeare und die Anfänge der engl.
Stenographie (1897); P. Friedrich, Studien zur engl. Stenographie im Zeitalter Shakespeares (1914); A. Schöttner, Ueber die mutmassliche stenogr.
Entstehung der ersten Quarto von Shakespeares „Romeo und Julia” (1918); W. Kraner, Die Entstehung der ersten Quarto von Shakespeare’s Heinrich V (1923).