De Engelse „Society for psychical research” heeft haar werkzaamheden aangevangen met een zeer uitgebreid onderzoek over de telepathie. Zij bestudeerde het verschijnsel experimenteel, maar onderzocht bovendien een groot aantal spontane gevallen.
Het resultaat daarvan is neergelegd in het uit twee delen bestaande Phantasms of the living en in een reeks verhandelingen in de verschillende delen van de Proceedings of the S. P. R. Ofschoon de eerste onderzoekers deze spontane gevallen als „telepathie” opvatten, is later gebleken, dat er een belangrijk verschil bestaat met de eigenlijk gezegde „gedachte-overdraging”. Terwijl bij de laatste een enkelvoudig denkbeeld of voorstelling van een persoon in het bewustzijn van een ander opduikt, bestaat het spontane voorval in een verschijning van de gedaante (phantasm) van een afwezige. Vandaar is het beter van telefanie (verschijning in de verte) te spreken. De aldus verschijnende persoon is in de regel door vriendschaps- of familiebanden aan degene, die hem aldus supra-normaal waarneemt, verbonden; hij verkeert op het moment, dat het phantoom wordt gezien, in een abnormale toestand, soms is hij hevig ontsteld of bewusteloos, maar in de meeste gevallen is hij stervende. De aankondiging van de dood is verreweg het veelvuldigst in de telefanie, de „phantasms of the living” zijn bijna altijd „phantasms of the dying”. Zeer geleidelijk gaan zij over in de „phantasms of the dead”, die ons naar het gebied van het spiritisme voeren.
