zijn de leden van een priestervereniging zonder kloostergeloften, naar de trant van de Oratorianen. Zij werd in 1642 in de parochie St Sulpice te Parijs gesticht door Jean Jacques Olier (1608-1657), die ook als geestelijk schrijver veel invloed heeft gehad, met het doel om seminaries in te richten, geheel naar het inzicht van het Concilie van Trente.
De congregatie werd in 1664 pauselijk goedgekeurd. Zij is hoofdzakelijk verdeeld in drie provincies (Frankrijk, Canada en de V. S.) en telde in de laatste jaren ca 500 priesters. Bekende Nulpiriancn zijn Fénelon, Affre, Fillion, Vigouroux, Verdier.
Lit.: L. Bertrand, Biblioth. sulpic. (3 dln, Paris 1900); Heimbucher, Die Orden u. Kongregationen der kath. Kirche, dl II. p. 586-592 (Paderborn 1933-34); J. Monval, Les Sulpiciens (Paris 1934).
