Duits architect en politicus (Mannheim 19 Mrt 1905), ontwierp de gebouwen voor de Rijkspartijdagen der N.S.D.A.P. te Neurenberg, verbouwde de Rijkskanselarij te Berlijn en werd in 1937 inspecteur-generaal voor de bouwnijverheid in de Rijkshoofdstad. Als zodanig was hij speciaal belast met de uitvoering van Hitler’s plannen voor een grootscheepse verbouwing van Berlijn.
Tijdens Wereldoorlog II kreeg hij een belangrijke taak op het gebied van het oorlogstransportwezen en werkte nauw samen met dr Todt. Na diens dood volgde hij hem op als Rijksminister voor Bewapening en Munitie en insp.-gen. voor het wegennet en voor water en energie (9 Febr. 1942). Hoewel hij zich aan het eind van de oorlog tegen nutteloze vernielingen verzette, werd hij na de capitulatie in het grote proces te Neurenberg tot 20 jaar gevangenisstraf veroordeeld, daar zijn diensten slavenarbeiders hadden gebruikt.
